Met onze verhuizing achter de rug, komt er meer rust in huis. Althans, het blijft een druk programma met drie schoolgaande kinderen, de tweewekelijkse zwemles en verschillende speelafspraakjes. Er blijft nauwelijks tijd over om de dozen van de vliering uit te pakken. Handig hoor zo’n vliering, maar ik ben bang dat die dozen er nooit meer af komen. Voordeel is wel dat we al onze spullen weer eens in handen hebben gehad. De binnenvolière is weer gespot en lijkt compleet met stokken en al. “Mama, ik wil een vogeltje!” deelde de jongste van de week achterop de fiets mede.

Vogeltjes

Vroeger hadden wij een waterslager, een zangvogel. Hij floot niet mooi maar wel keihard. Dat kwam vast omdat mijn vader wedstrijdjes met hem deed. Plotseling was het kooitje leeg en wisten mijn ouders niet meer waar ze de vogel hadden ‘begraven‘. Kortom, mijn broertje en ik hebben de hele tuin omgespit op zoek naar ons vogeltje en nooit gevonden natuurlijk.
Vlak na ons samenwonen kochten we twee zebravinken. Die vogeltjes pepten er vrolijk op los. Het vrouwtje was wit en het mannetje bont gekleurd. We kochten een mooie grote rechthoekige vogelkooi en plots begonnen ze te nestelen in het leeg staande waterbadje. Ik kocht er wat nestmateriaal bij voor onze vogeltjes en we lieten de natuur zijn gang gaan. Warempel, ze legden een eitje en het ei kwam ook nog eens uit. Een jong zebravinkje, wat een jolijt. Het moedertje was er maar druk mee en naar verloop van tijd gaf ze het vogeltje vliegles. Dat ging helaas niet zonder slag of stoot in de vogelkooi. De stokken zaten danig in de weg, dus die haalde ik weg.

Onze binnenvolière

Hier moest een andere oplossing voor komen, dus ik ging op zoek naar een binnenvolière. Wat een zee van ruimte voor onze zebravinken. Toch heeft het jonkie het niet overleeft. De zebravinken hadden het wel goed naar de zin in de grote kooi, maar hebben niet weer een netje gemaakt. Toen van het stelletje ook het vrouwtje dood ging, heb ik onze zangvogel Arie erbij in gedaan. De kooien stonden al jarenlang naast elkaar, de vogeltjes waren zo aan elkaar gewend dat het goed ging. Zo hebben beide mannetjes nog een tijdje samengewoond. De één pepte en de ander floot terug, ze zaten samen op een stokje. Als ik er een fluitende speelgoedvogel van de meisjes bijzette, dan werd ook die fleurig te woord gestaan.

Onze huisdierenpopulatie

Naast vissen hebben we twee waterschildpadden in huis. Beide diersoorten maken geen geluid en verliezen geen haren of veren. De verzorging is een waterige klus. Ik kan eigenlijk niet kiezen tussen de vogelsoorten. Misschien moet ik gewoon de volière weer opbouwen en er meerdere soorten in huisvesten. Of is het toentertijd alleen maar goed gegaan omdat de beestjes al aan elkaar gewend waren? Ik ben wel toe aan wat vrolijkheid in huis, nu de meisjes steeds buiten in de speeltuin op de hoek spelen. Ik heb de radio wel aanstaan, maar een vogeltje geeft net dat beetje meer gezelligheid.

Lees ook:

En op MeermetMama: Thomas stofzuiger

Wie of wat brengt bij jouw in huis de gezelligheid?

Geverifieerd door ExactMetrics