“Opgelet! We gaan beginnen. Klaar voor de start?” En voor ik verder kan lezen roept mijn peuter al “JAAAAAAAaaa!”, door de kamer. Met grote ogen en een stralend gezicht kijkt ze mij aan. Die lieve schat heeft helemaal niet door dat ik al met het prentenboek ben begonnen. Of toch wel? Want als ik naar mijn peuter kijk, zie ik dat ze nieuwsgierig naar het meisje in het boek zit te staren. Aan de andere kant, probeert mijn kleuter duidelijk te maken dat ik door moet gaan met lezen. We zijn nog maar op de eerste bladzijde en de nieuwsgierigheid van de kinderen is al gewekt. Dat belooft wat!

Het grappige vind ik, dat niet meteen duidelijk is wat er gaat gebeuren. Toch zijn de kinderen en ikzelf, vanaf bladzijde 1 geboeid. Op de tweede bladzijde is er een vogeltje te zien, dat aan het meisje vraagt wat ze aan het doen is. Het meisje antwoordt dan: “Ik doe wie het langst kan staren”. Dan wil het vogeltje weten naar wie. Het meisje wijst en zegt: “Naar dat kindje daar, ja, naar jou!”. Wanneer ik dit voorlees reageert mijn peuter “He, zit je echt naar mij te kijken?” Zo grappig! Ik heb nog niet vaak meegemaakt dat mijn kinderen praten tegen de hoofdpersoon in het boek. Wellicht komt dat ook wel door de fantastische tekeningen die je helemaal in het verhaal meenemen.

Onze mening

Informatie