Met medicijnen beter of toch niet?

Ziekenhuisopname 1.
Prikkelarme omgeving.

Met een echo een infuus plaatsen.

Een echo apparaat werd erbij gehaald en uiteindelijk werd er een mooie ader aan de binnenkant van mijn arm gevonden. De zakken met vocht werden opgehangen en het infuus kon lopen. Het duurde niet lang voor ik mijn geliefde spuugbak moest ruilen voor een schoon exemplaar en ook daarna herhaalde dat riedeltje zich met enige regelmaat. Het enige wat ik opspuugde was gal, immers had ik al bijna 24 uur niks meer gegeten en gedronken. In de eerste uren leek er geen verbetering te zijn. Zelfs in de nacht was ik erg onrustig en heb ik met regelmaat de verpleging moeten bellen voor een nieuwe spuugbak of omdat het infuus weer piepte (lege zak, afgekneld, etc.). Om 7:00 stond er al een vrolijke verpleegster langs mijn bed de controlers uit te voeren en kreeg ik een washandje en handdoek aangereikt om, als het met lukte, me even de wassen aan de tafel. Douchen zat er nog steeds niet in.
Artsenbezoek.
Thuis en dan?
Hyperemesis gravidarum wederom overleefd.

De HG lijkt weg te zijn. Mijn lichaam is compleet verzwakt en ik ben nu aan het opbouwen om weer aan tafel te kunnen zitten en kleine dingen te doen (zelf eten maken, drinken pakken, etc). De ene dag gaat het goed. De andere dag ben ik zo draaierig in mijn hoofd dat het lijkt alsof ik elk moment ga flauw vallen. Dan weet ik dat het teveel is gevraagd. Als ik aan tafel zit en dat gebeurd leg ik eerst mijn voeten omhoog, helpt dat niet ga ik naar de bank en knap ik zelfs daar niet van op dan kruip ik maar weer terug in bed.
Hoi Miranda,
Mijn verhaal lijkt één op één op dat van jou. Wat erg dat je je zo moet voelen tijdens een zwangerschap.. Ik ben benieuwd op welk moment het bij jou omsloeg? Ik ben nu ruim 17 weken zwanger en ik ben helaas nog steeds de klos.
Bedankt voor het delen van je verhaal en hou vol!
Groetjes Lily
Wat dapper dat je hierover schrijft. Ik herken mezelf volledig hierin. Ik lig momenteel aan de baxters in het ziekenhuis, als ik 2-3u per 24u men ogen open heb denk ik dat het veel is. Ik voel mij verlamd, gevangen in mijn eigen lichaam. Met hoeveel weken zat er enige beterschap ik bij jou?
Hoi Irene,
Met baxters ben ik niet bekend dus moest even Googlen. En kwam erachter dat het voor een infuus is. Volgens mij heb ik ook zoiets gehad. Nouja ik heb verschillende cocktails gekregen via infuus.
Wellicht wel goed om te weten (en na te vragen) zijn de vitamines e.d..
Ik kon namelijk bijna niks eten, drinken en binnenhouden, laat staan van die vieze vitaminetabletten naar binnen werken die je dan de hele dag opboert. JAKKES!
Afijn navraag gedaan bij de gynaecoloog en die heeft vanaf dat moment bij een infuusbehandeling een zakje extra met vitamines e.d. gegeven. Met zo’n zak kun je een paar weken vooruit zei hij. En dat merkte ik lichamelijk wel. Na een infuus voelde ik mij de eerste twee dagen slecht. Daarna krabbelde ik iets op (lees ik kon weer wat eten en drinken, spugen bleef maar ik had tenminste kracht om zelf naar het toilet te gaan) en na die week gleed ik weer heel langzaam af tot het moment van een nieuw infuus.
Ik probeer met het artikel vooral anderen te helpen. Misselijkheid tijdens de zwangerschap is namelijk niet altijd noodzakelijk.
Heel erg veel sterkte, succes en hopelijk kun je ook wat genieten van het wondertje in je buik.
Heel veel sterkte en beterschap. En natuurlijk gefeliciteerd met de zwangerschap
Dank je wel 🙂
Herkenbaar. Ik heb gelukkig het ziekenhuis kunnen vermijden, maar begon bijna vanaf dag 1 al met onophoudelijk spugen en direct gestart met metoclopramide. Helaas te weinig effect en uiteindelijk met ondansetron smelttabletten alles meerdere x per dag en hele kleine beetjes eten en veel laten staan ging het naar leefbaar toe. Wel non stop misselijk maar het spugen was beperkt tot 3-5x pd. En wanneer ik iets meer deed en me rust niet pakte werd het weer erger. Stomme was ook nog dat ik daarnaast vrij vroeg insuline moest spuiten en een dieet had voor zwangerschapsuiker en mijn eigen daarbij horende voedsel intoleranties en allergieën was wat ik binnen kreeg ook erg beperkt.
Heel veel beterschap Miranda
Het ziekenhuis kunnen vermijden is wellicht een fijne gedachte ware het niet voor het feit dat infuus echt onwijs veel verlichting geeft. Door een tekort aan vocht ga je je namelijk ook misselijk voelen, terwijl een infuus juist ervoor zorgt dat je dat vocht krijgt en dat stukje van de misselijkheid verdwijnt. Daarnaast kun je met een infuus ook vitamines, mineralen e.d. toevoegen waardoor je niet alleen qua vochtgehalte wat wordt opgekikkerd maar ook op ander nivo.
Metoclopramide en ondansetron smelttabletten ben ik zelf niet bekend mee. Maar weet wel dat het per zwangerschap en zwangere enorm kan verschillen wat wel en niet werkt. Dus een beetje uitzoeken is het wel.
Meerdere keren per dag een beetje eten is inderdaad erg goed om toe te passen (en waarschijnlijk ook een van de dingen die je uit jezelf al snel gaat doen i.v.m. de misselijkheid, het niet kunnen verdragen van veel eten enzovoorts).
Jezelf niet voldoende rust geven werkt ook om je lichaam rustiger te houden op het gebied van misselijkheid. Helaas kon ik deze keer echt helemaal niks. Maar bij de vorige zwangerschappen deed ik nog wel eens wat. Met het gevolg dat ik dan erna de klap kreeg.
Ja hyperemesis gravidarum is echt een bitch.
HG in combinatie met (Zwangerschaps)diabetes lijkt mij helemaal de hel. Heb het in ervaringen van andere hg-vrouwen al eens gehoord en in enkele gevallen waren de artsen ervan overtuigd dat ze beter de hg aan konden pakken en de diabetes dan met spuiten of zelfs met ziekenhuisopname in de gaten gehouden konden worden.
Anyway daar ben ik niet mee bekend en kan ook beter met een arts besproken worden voor de beste aanpak. Maar een hel lijkt het mij zeer zeker die combinatie.
Hoe lang heb je uiteindelijk last gehad van HG?
Is dit waar Kate van prins William ook aan ‘leed’ ?
Het lijkt me erg.
Zelf had ik alleen last van vermoeidheid. Geen minuutje misselijk.
(Wel zwangerschapsvergiftiging de laatste 2 weken.
Maar ik had toch al gekozen voor ziekenhuisbevalling. Al was het geen pretje.
Wanneer ben je ‘uitgerekend’, Miranda ? Hopelijk is er ook nog een ‘geniet’periode voor de bevalling. ..
Ja volgens mij wel.
Zwangerschapsvergiftiging lijkt mij ook geen pretje zeg!
Is het wel allemaal goed gekomen met jou en de kleine?
Ik ben 2 juli uitgerekend. Maar aangezien ik 3 keer een vroeggeboorte achter de rug heb zal het mij niks verbazen als de kleine eind mei of ergens in juni geboren wordt.
Ik had nog nooit gehoord van HG maar wat een afschuwelijk iets is dit zeg. Je kunt echt niet onbezorgd genieten van je zwangerschap. Heel veel sterke toegewenst.
De onbekendheid van HG is ook de reden waarom ik erover geschreven heb. En inderdaad onbezorgd genieten als je je zo ellendig voelt zit er niet bij. Maar dat komt vanzelf wel zodra ik mij weer helemaal beter voel.
Dank je wel in elk geval voor je lieve berichtje 🙂
Wat heftig om te lezen, zelf heb ik geen kinderen dus weet niet wat het is. Fijn dat hierover geschreven wordt, het zal voor vrouwen die dit ook hebben misschien tot steun zijn dat ze niet alleen zijn. Ooit een keer een blog gelezen van de bekende blogster Aad Actief die schreef hier ook over en wat ontzettende zware weg dit is. Misschien geeft het je steun om het terug te lezen Miranda. Ik stuur je vanuit mijn hart een fleurig bloemetje
Hyperemesis Gravidarum is inderdaad een hele zware weg, en jammer genoeg nog niet zo heel bekend. Vandaar dat het mij “leuk” leek om dit eens aan het licht te brengen. Al is het maar dat een ander weet dat wat zodra je last hebt van misselijkheid er medicijnen zijn en behandelingen die je kunt starten. Zeker als je extreme last hebt van misselijkheid.
Dank je wel voor de fleurige bloem, daar knap ik dan toch ook wel weer iets van op 🙂