Lasagne is zo’n gerecht waar je niet snel genoeg van krijgt. De rijke lagen van saus, kaas en gehakt zijn fantastisch, maar de basis van een goede lasagne begint natuurlijk bij de lasagnebladen. Wat is er nu beter dan zelfgemaakte lasagnebladen? Ze zijn niet alleen veel lekkerder dan de kant-en-klare varianten, maar je hebt ook de voldoening van het creëren van iets echt uit eigen keuken. Dit keer maakte ik een grotere batch van lasagnebladen dan ik nodig had voor de lasagne, maar het was gelukkig geen probleem! Met een houten droogrek had ik ze gemakkelijk kunnen bewaren, en zelfs later smaakte ze net zo vers en heerlijk als de eerste batch die meteen de oven in ging.

Waarom zelf lasagnebladen maken?

Zelf lasagnebladen maken heeft een aantal voordelen. Ten eerste is het ontzettend bevredigend om je eigen pasta te maken, en de textuur van de zelfgemaakte bladen is ongeëvenaard. Ze zijn zachter en smeuïger dan de winkelvariant, en dat maakt je lasagne nog lekkerder. Daarnaast kun je de grootte van de bladen zelf bepalen, zodat ze perfect passen bij je ovenschaal.

Wat heb je nodig?

Voor het maken van je lasagnebladen heb je maar een paar ingrediënten nodig.

  • 250 gram bloem (bij voorkeur type 00, dit is de beste bloem voor pasta)
  • 2 eieren
  • 1 eetlepel olijfolie
  • Snufje zout
  • Water (indien nodig)

Benodigdheden voor het drogen:

  • Houten droogrek (je kunt ook een pasta droger gebruiken als je die hebt)
  • Keukenhanddoeken of bakpapier

Stappenplan voor zelfgemaakte lasagnebladen

1. Maak het deeg:
Begin met het maken van het pastadeeg. Doe de bloem op je werkblad en maak een kuiltje in het midden. Breek de eieren in het kuiltje, voeg de olijfolie en een snufje zout toe. Meng de ingrediënten met een vork of je vingers totdat het deeg langzaam begint samen te komen. Kneed het deeg vervolgens met je handen tot een soepel en elastisch deeg. Dit kan 10-15 minuten duren. Als het deeg te droog is, voeg dan een beetje water toe, maar wees voorzichtig – het deeg moet stevig en niet te plakkerig zijn.

2. Rusttijd:
Laat het deeg 30 minuten rusten onder een keukendoek. Dit zorgt ervoor dat de gluten zich kunnen ontspannen, waardoor je het deeg later gemakkelijker kunt uitrollen.

3. Rollen en snijden:
Na de rusttijd kun je het deeg gaan uitrollen. Gebruik een pastamachine (of een deegroller als je die niet hebt) om het deeg uit te rollen tot een dunne lap van ongeveer 1 mm dik. Snijd vervolgens de lap in rechthoekige vormen die de grootte hebben van de lasagnebladen die je nodig hebt.

4. Koken of drogen:
Hier komt het leuke deel! Omdat ik iets te veel lasagnebladen had gemaakt voor mijn lasagne, besloot ik ze te laten drogen. Leg de losse bladen op een houten droogrek (een keukentafel of een schone droogrek werkt ook prima), zodat ze niet aan elkaar blijven plakken. Zorg ervoor dat er voldoende ruimte tussen de bladen zit.

Laat ze minstens 24 uur drogen, bij voorkeur in een koele en goed geventileerde ruimte. Als je geen droogrek hebt, kun je ze ook voorzichtig neerleggen op een schone theedoek of bakpapier.

5. Bewaren:
Zodra je lasagnebladen volledig droog zijn, kun je ze bewaren. Doe ze in een luchtdichte doos of een goed afgesloten zak en bewaar ze op een koele, droge plaats. Ze kunnen maandenlang bewaard worden! Dit is een geweldig idee als je van tevoren lasagne wilt maken, of als je te veel hebt gemaakt en niet wilt dat ze bederven.

6. Koken:
Als je klaar bent om de lasagne te maken, hoef je de gedroogde bladen niet meer voor te koken (hoewel je dat wel kunt doen als je dat liever hebt). Ze kunnen rechtstreeks in de lasagne worden gelegd en worden heerlijk zacht tijdens het bakken.

De ervaring: veel te veel lasagnebladen? Geen probleem!

Toen ik merkte dat ik te veel lasagnebladen had gemaakt, was ik niet in paniek. Sterker nog, ik was blij! Door de bladen aan mijn houten droogrek te hangen, had ik de perfecte oplossing voor het bewaren van de overgebleven bladen. Wat ik echt prettig vond, was dat ik de bladen makkelijk weer kon gebruiken voor een volgende lasagne of pasta gerecht. En echt, toen ik de gedroogde bladen de volgende keer in de oven legde, smaakte het net zo vers als de eerste keer.

Zelfs na een paar weken in de kast, waren de gedroogde lasagnebladen nog steeds perfect. De textuur en smaak waren heerlijk en ze pasten precies in mijn lasagne, net zoals je zou verwachten van verse bladen. Het was dus absoluut geen probleem dat ik wat extra had gemaakt!

Conclusie

Zelf lasagnebladen maken is niet alleen leuk en voldoening gevend, maar het is ook praktisch! Je kunt ze gemakkelijk bewaren en later gebruiken voor een vers gerecht. Dankzij mijn houten droogrek had ik de perfecte manier om mijn bladen te laten drogen, zonder stress over het verspillen van deeg. De lasagne was opnieuw een succes, en de gedroogde bladen waren de kers op de taart. Maak gerust eens een extra batch en probeer het zelf – het resultaat zal je verbazen!

Lees ook:

Eet jij graag lasagne?

#nospon