Tropiko van University Games

Spelletjes spelen, wie is er niet groot mee geworden? Als kind zijnde was ik dol op spelletjes spelen. Vooral Monopoly en Het Betoverend Doolhof waren favoriet. Maar als mijn medespelers daar geen zin in hadden was een potje kaarten, dobbelen of een ander eenvoudig spel ook prima. Als ik maar kon spelen. Ook bij mijn kinderen zie ik dit gedrag terug, een spelletje kopen is dan ook zeker geen geldverspilling.
Aangezien onze vakantie binnenkort begint en ik voor die tijd graag het huis van boven tot onder schoon heb vind ik het wel prettig dat de kinderen zich kunnen vermaken aan tafel (buiten en/of binnen) met een spel. Zo maken ze hun opgeruimde kamers ook niet meer vuil en slordig en heb ik de tijd om iets anders te doen. En wat is er dan fijner dan een spel op tafel zetten, dat ze nog niet kennen als Tropiko, en het ze zelf te laten uitpluizen?

Tropiko

En zo staat er een blikje op een lege tafel, te wachten tot de kinderen uit school komen.
Nadat de tassen in de mand zijn gedumpt, de schoenen weer op hun plek staan en de jassen aan de kapstok hangen lopen ze richting de tafel. Hier zien ze het blik en vragen meteen wat het is. De jongste zoon is zo slim om het blik op te tillen en te lezen wat het is. “GAAF” hoor ik ineens. Nadat ik ze heb uitgelegd dat ik nog het e.e.a. wil doen voor onze vakantie, besluiten ze zelf het spel te ontdekken.

Terwijl ik klaar ben met een slaapkamer bedenk ik mij ineens dat de tijd voorbij is gevlogen. We zijn namelijk al ruim 1,5 uur verder en ik heb nog geen kick van beneden gehoord. Met enige verbazing loop ik naar beneden en daar zie ik vier kinderen aan tafel zitten. Ik loop naar ze toe en vraag wat ze van het spel vinden en of ze me uit kunnen leggen hoe het spel werkt.

Tropiko de spelregels

Vier blije koppies kijken mij aan en beginnen guitig te vertellen dat ze het een heel leuk spel vinden. En of het “AAALLSSJJEEEBLIEEFT” (met een hoog stemmetje van de jongste dochter) mee mag op reis. Vervolgens beginnen ze door elkaar de spelregels uit te leggen. Dat is niet zo heel handig, dus ik geef de oudste zoon het woord.
“We hebben 4 speelkaarten, en er zijn allemaal fiches. Hier staan vissen, zeepaarden, haaien, schildpadden, inktvissen en zelfs een krab op. Op de speelkaart staat welke fiches je moet verzamelen (lijkt een beetje op Bingo). Daarna worden de fiches op de kop op de tafel gelegd en even gehutseld zodat niemand meer weet wat waar ligt. Daarna moet er om de beurt een fiche omgedraaid worden. De zeepaardjes, schildpadden, inktvissen, haaien en de krab zorgen voor extra spanning in het spel. Zo moet je bij de schildpad 2 nieuwe vissen nemen, bij de inktvis mag je een vis van jouw speelbord omruilen met die van een andere speler en heb je een haai dan mag je een vis van de tegenspeler van zijn kaart halen en terug in de “zee” leggen.” verteld hij. “Degene die het eerst de kaart vol heeft, is de winnaar!” Verteld de andere zoon vervolgens.

Dat klinkt inderdaad als een leuk spel vol spanning!

Lees ook:

• Andere reviews van University games!
• Flo Fladdermuis van Ravensburger

*voor het schrijven van dit artikel hebben we een review-exemplaar ontvangen*