They Shall Not Grow Old…

Zo nu en dan kom je er onverwacht een tegen. Een film die je echt pakt, die je bij blijft en die je wat doet. Nou ik ben er weer een tegen gekomen. Onverwacht. Zo nu en dan ga ik naar de bios en naar een sneakpreview voorstelling. Zo ook afgelopen zondag.  De verwachting voor een avond een spannende thriller of meeslepend drama te zien was groot. Maar de verrassing des te groter.

They Shall not grow old

Want wat schetst mijn verbazing: ‘They shall not grow old‘ was de film. Een film die zich afspeelde tussen 1914 en 1918. Het was even heel gek. Niet wetende wat er komen ging zat ik daar en ineens: een pakkend geneurie, wat gefluit, en zwart wit beelden van een groep soldaten groot op het scherm. Wow, dat komt binnen.

Geen idee waar de film over ging, maar zeer gefascineerd door de beelden bleef ik zitten en kijken. Het wonderlijke aan deze door Peter Jackson (ja die van de Lord of the Rings) gemaakte documentaire is dat ie zonder inleiding voorgeschoteld wordt. Oorlogsveteranen van de eerste wereld oorlog vertellen gedurende de docu wat zij hebben meegemaakt. Hoe zij als jongens van 15 jaar soms nog zich aangemeld hebben voor het leger. Heel bizar was dat een groepje sporters van Duitse en Engelse nationaliteit een wedstrijd tegen elkaar hadden toen bekend werd dat de landen met elkaar in oorlog waren. Ze besloten om de oorlog maar een dag uit te stellen en eerst de wedstrijd af te spelen. Heel onwerkelijk als je een veteraan dat hoort vertellen.

Troepen trainen

Ze vertellen over de manier van trainen van de troepen, de eerste keer aan het front. Je ziet in de beelden die ontstaan zijn door het restaureren van meer dan 600 uur aan interviews uit de archieven van o.a. de BBC hoe het er nou echt aan toe ging.  Je ziet de soldaten, je hoort wat zij vinden van het conflict, je ziet de kameraadschap, en de humor. Ja ook in het leger werd gelachen tijdens de vreselijke dingen die ze meemaakten. Je ziet hoe het is om in loopgraven te zitten voor dagen aan een stuk. Hoe ze aanvallen doorstaan als gas, bommen enzovoort. Deze documentaire is voor de leeftijd 16 plus en dat is echt wel nodig. Je ziet echt realistisch materiaal, ook van de gewonden, de doden en ledematen.

Toen was het even pauze. Onder de indruk van wat ik allemaal in het eerste deel gezien had, was ik echt even toe aan iets te drinken. Maar er waren ook mensen die er anders over dachten. Er liep zelfs een man boos de zaal uit. Hoe de bioscoop het in hun hoofd haalden om zo een film uit te zenden. Dat hij zijn geld terug wou. Ik schrok ervan. Een dergelijke emotie had ik niet verwacht om tegen te komen. Ik vond het tot nu toe heel indrukwekkend. Ja, misschien niet in eerste instantie wat ik verwacht had als ik naar een preview ga, maar zeer zeker goed. Maar goed ik liet het maar en ging terug naar mijn plaats.

Het tweede deel van de film was net als het eerste erg goed. Het gaf ook een beeld van hoe ze tegen de Duitsers aankeken. Het waren geen vreselijke moffen. Het waren vaak ook jongens van een jaar of 17 die ook zich aangemeld hadden voor het leger. Mannen die een bijvoorbeeld een bakkerij hadden maar in dienst moesten. Gewoon normale mannen die hun plicht deden, net als de Engelsen. Je zag beelden waarop de Engelsen met Duitse krijgsgevangenen samen op de grond zaten en een sigaretje rookten. Blij dat zij nu niet meer hoeven te vechten. Je zag ze praten met elkaar.  Het was zoals het was.

Wat mij vooral geraakt heeft was de grote aanval. Je ziet soldaten die bang zijn, je hoort het commentaar van de overlevenden. Ze gingen door, ongeacht hoeveel kameraden er onderweg worden neergeschoten. Ze gingen door. Je voelde bijna hun angst. En dan denk je echt niet dat het jongens van 15 jaar kunnen zijn, het zijn mannen…

Mijn conclusie: 

Ga er heen, ook al houd je niet van oorlogsfilms… Het is een zeer indrukwekkende documentaire en zeker een die je in de bioscoop gezien moet hebben. De beleving van het beeld in combinatie met het geluid is fantastisch. Let wel, echt pas vanaf 16 jaar. Maar zeer zeker de moeite waard om gezien te hebben. Het laat echt een diepe indruk bij je achter. Dit is een film die je raakt. Het is zowel een herdenking als een eerbetoon aan een generatie die door een wereldoorlog voor altijd veranderde.

Na een indrukwekkende avond keerde ik terug naar huis…

Welke film blijft jou bij?