RianneVorig jaar las ik het boek ‘De verloren kinderen’, het eerste boek van Diney Costeloe. Een ontroerend en aangrijpend verhaal over kinderen die na de Tweede Wereldoorlog van Engeland naar Australië werden vervoerd. Ik was dan ook erg benieuwd naar het tweede boek, ‘Het meisje zonder naam‘.
Het meisje zonder naam
Het verhaal begint in het jaar 1939 in Duitsland waar de 13-jarige Lisa met haar ouders en broertje Martin woont. Het is onrustig in het land en wanneer haar vader door de Duitsers wordt opgepakt besluit haar moeder om Lisa op een kindertransport naar Engeland te zetten. Haar blinde broertje blijft achter bij haar moeder. Zo komt Lisa helemaal alleen aan in Londen waar ze wordt opgenomen in een pleeggezin. Lisa kan geen Engels en haar pleegouders kunnen geen woord Duits. Dat is best lastig communiceren. Lisa gaat naar school, maar daar is het niet makkelijk voor haar. De taal beheerst ze nog niet, ze krijgt van jongens te horen dat Duitsers niet welkom zijn. Ze wordt min of meer gepest. Gelukkig is daar Hilda, een meisje die de Duitse taal machtig is, en Lisa aanbiedt om haar Engels te leren. Zo ontstaat er een vriendschap tussen deze twee.
Beetje bij beetje krijgt Lisa een band met haar pleegouders. Net op het punt wanneer je merkt dat Lisa haar plekje heeft gevonden, gebeurt er iets verschrikkelijks. Tijdens een luchtaanval ontploft er vlak bij Lisa een bom en ze raakt bewusteloos. Ze wordt wakker in een ziekenhuis, maar ze weet niet meer wie ze is. En niemand weet ook wie Lisa is. De pleegouders van Lisa denken dat ze is omgekomen. Omdat Lisa niets meer kan herinneren, zelfs haar naam niet, krijgt ze een nieuwe naam. Charlotte.
Ondanks dat ze haar geheugen kwijt is, gaat het verder lichamelijk goed met haar en kan ze niet in het ziekenhuis blijven. Ze komt in een kindertehuis terecht. Daar helpt ze mee met de verzorging van andere kinderen. Wanneer het ook daar steeds onveiliger wordt moet ze ook hier weg. Ze krijgt opnieuw te maken met een veranderde leefomgeving, nieuwe mensen. Het wordt er allemaal niet makkelijker op. Zal Charlotte ooit nog ontdekken dat ze eigenlijk Lisa heet? Kunnen de pleegouders Dan en Naomi overleven in de stad? Je zult het boek zelf moeten lezen om er achter te komen.
Mijn mening
De schrijfster heeft weer een mooi en meeslepend verhaal geschreven. Gebaseerd op waargebeurde feiten. Net als het boek ‘De oorlog die ik eindelijk won‘ speelt ook dit boek zich af in Engeland. Interessant om te lezen op welke manier Engeland ook geleden heeft onder de oorlog. Dat er Duitse kinderen in oorlogstijd naar Engeland zijn gestuurd is een gegeven die niet vaak wordt belicht.
Het is geen ingewikkeld verhaal en er worden geen moeilijke woorden gebruikt. De schrijfster heeft een prettige en eenvoudige manier van schrijven. Het verhaal blijft boeien tot het eind. Spanning, drama, emotie. Het komt er allemaal in voor en wordt goed weergegeven. Je bent zo door de bijna 500 bladzijdes heen. Ik heb het boek wel eens weggelegd omdat ik het niet te snel uit wilde hebben.
Ik had gedacht dat Martin, het blinde broertje van Lisa, ook een plek zou krijgen in dit verhaal. Dat is helaas niet zo. Ik vond het zelf wel een aangrijpend en interessant gegeven hoe het zou aflopen met een blind jongetje in oorlogstijd. Maar over Martin lees je verder niets, het verhaal gaat echt alleen over Lisa. Dit zou een minpuntje kunnen zijn, maar wat mij betreft een aanleiding voor de schrijfster om een vierde boek te schrijven over Martin.
Informatie
Titel: Het meisje zonder naam
Auteur: Diney Costeloe
ISBN: 9789026146299
Uitgeverij: De Fontein
Lees ook “Familie op de vlucht“, het derde deel dat Diney Costeloe schreef.
Linda
Miranda
Wat een bijzonder boek! Hij gaat op het must-read lijstje!