Maya – White Goblin Games

Met het spel Maya van White Goblin Games ga je terug naar de tijd van de Maya’s. In het spel beleef je de ontwikkeling en opkomst van het volk. Door een lege landkaart te cultiveren zorg je voor velden vol gewassen, tempels en ontstaan er ware steden. Je bent echter niet de enige die zich op het schiereiland Yucatán bevind. Zorg er daarom voor dat je het snelste tempels en steden kunt omringen met landbouwgoed om de winnaar te worden van dit spel.

Maya

Alvorens het spel begint dienen er een paar voorbereidingen getroffen te worden. Zo moet het speelbord in het midden van de tafel worden gelegd. De tempeltegels en de tempels naast het speelbord. Tevens leg je een tempeltegel op Tikal en plaatst een tempel op die tegel.

Vervolgens mogen alle spelers een spelerskleur uitkiezen. Elke speler ontvangt daarna in de spelerskleur die gekozen is:

• De 32 tegels; deze schud je goed en legt ze vervolgens in gedekte stapels voor je neer. Deze tegels zijn je persoonlijke voorraad.
• 1 scoreschijfje; deze leg je op veld 0 van het scorespoor op het speelbord.
• 1 tegelrekje. Je mag nu 5 tegels trekken uit je persoonlijke voorraad en deze op het tegelrekje plaatsen. Houdt het echter geheim voor de rest.

Kies als laatste een speler uit die mag beginnen en speel vervolgens met de klok mee het spel.

Spelregels?

Elke speler die aan de beurt is moet 1 van deze 2 acties uitvoeren:

Gewassen planten (aardappel, peper, maïs of squash). Let hierbij op het volgende:

– Een tegel moet aangrenzend aan een andere tegel worden gelegd. Dit mogen tempel- of plantagetegels zijn. Tevens maakt het niet uit van wie die tegel en/of welk gewas erop is afgebeeld.
– Een tegel mag je alleen op een leeg vakje plaatsen.
– Heb je ooit al eens een plantage op een tempel gezien? Het enige goede antwoord is natuurlijk nee, ook in dit spel mag je dus geen plantages op een tempel plaatsen. Logisch toch?
Echter kan het natuurlijk voorkomen dat een speler een plantagetegel aangrenzend aan een leeg tempelveld legt, dan wordt op dat tempelveld direct een tempeltegel gelegd en daarop een tempel geplaatst.
– Als je meerdere tegels in een beurt speelt moeten deze in een aaneengesloten groep worden neergelegd.

Puntentelling:
Per gewas dat je legt, krijg je één punt. Leg je gewassen aan om een bestaande groep met zelfde gewassen uit te breiden dan scoor je punten voor alle gewassen in die groep, dus ook voor de gewassen die er al lagen.
Let op: Als je geen tegels op je rekje hebt dan kun je deze actie niet uitvoeren en moet je de stad uitbreiden.

Stad uitbreiden:

Door één tegel gedekt op het speelbord te leggen wordt de stad uitgebreid. Neem daarna drie nieuwe tegels uit je voorraad en plaats deze op je tegelrekje. Heb je helemaal geen tegels meer op je tegelrekje dan moet je één tegel van je voorraad nemen (zonder te kijken) en deze gedekt op het speelbord leggen. Daarna neem je nog twee tegels die je op je tegelrekje mag leggen.

Let op: Een speler kan nooit meer dan 7 tegels op zijn tegelrekje hebben liggen.

Zodra een speler al zijn gewassen opgemaakt heeft, stopt het spel meteen. Steden die niet helemaal omringd zijn, worden niet meegeteld. Heb jij de meeste punten gescoord? Dan ben jij de winnaar en een fantastische stamhoofd!

Conclusie

De doos van Maya doet mij een beetje denken aan de kleurschakeringen van Cacao en krijgt daarom ook een plekje in de spellenkast naast het spel Cacao en de uitbreidingsvariant Cacao Chocolatl (ook beiden van White Goblin Games). De doos is lekker stevig, dat moet ook wel met zoveel inhoud. Echter wat helemaal fijn is, zijn de extra zakjes die meegeleverd zijn in het spel. Zo kun je de kleuren mooi gesorteerd opruimen in de doos.

De spelregels lijken veel maar zijn erg snel onder de knie te krijgen. Daarom kan het spel al gespeeld worden vanaf 8 jaar.
Erg fijn is natuurlijk de puntentelling rondom het bord. Zo hoef je niet op papier alles bij te houden.

We hebben het spel intussen al een paar keer gespeeld en merken dat het erg leuk is om te doen. In het begin is het natuurlijk nog wat houterig omdat je erin moet komen. Maar gaandeweg zie je dat er steeds meer tactiek in het spel gestopt wordt om zo de beste zetten te maken. Tevens is het opvallend hoe het spel kan wisselen in het aantal spelers dat het spel speelt. Zo heb je met twee spelers een sneller en spel, bij drie spelers wordt het al uitdagender en bij vier spelers kun je zelfs het gevoel hebben dat het wat chaotisch aan voelt (omdat je vaak geblokkeerd wordt in de stappen die je wilt gaan zetten). Juist die afwisseling houdt het spel leuk. Over afwisseling gesproken… in de handleiding staat nog een extra spelvariant beschreven!

Houdt jij van een vlot en tactisch legspel?