LindaWe zijn nu al een jaar woonachtig in ons ‘nieuwe’ huis. We hebben al veel gedaan om onze jaren ’30 woning naar onze zin te maken. In hoofdzaak aan de schil van het huis qua isolatie en onderhoud. En alle trappen en vloeren bedekt met tapijt of laminaat. Dan zijn de kinderslaapkamers aan de beurt voor posters.
Opknappen of opleuken?
Tja, wat gaan we doen? Hoeveel tijd willen we erin steken en hoeveel mag het kosten? Het antwoord op deze vraag luidt: niet onnodig veel en met een verbluffend resultaat. Kortom weinig tijd, energie en lage kosten. En aan de andere kant stralende oogjes van dankbaarheid. Ik weet het, we leggen de lat hoog.
De slaapkamers
Een korte rondgang door ons huis, levert direct een geruststelling op. De meubelen op de slaapkamers zijn dik in orde, dat tikken we alvast af. Idem dito voor de vloeren die zijn bedekt met een lekker zacht tapijt. De raambekleding is vlot, vrolijk en verduisterend. Wat overblijft, naast het opruimen van bergen speelgoed, zijn de wanden. Op zich ziet het er allemaal netjes uit. Het mist alleen wat persoonlijks. Iets dat de smaak van de bewoner samenvat. En dan bedenk ik dat we ook nog lege lijsten op de vliering hebben liggen.
Posters
We laten ze geheel naar eigen inzicht en eigen smaak nieuwe posters uitzoeken. Op de verschillende slaapkamers zijn schuine wanden van een zacht materiaal waar we zo een punaise of speld in kunnen drukken. Op zolder is een afgelakte, witte houten latjes wand. Laten we daar maar geen gaatjes in prikken. Plakband of een mooie posterlijst is voor daar een betere oplossing. Huppakee, op een regenachtige middag na school start ik mijn laptop op. We vergapen ons over de mogelijkheden. “Hé een flamingo!” “Mama, hebben ze ook unicorns of regenbogen te koop?” “Tuurlijk kind!” Voor ieder wat wils en vlot in huis. Even netjes bevestigen en klaas is Kees. Binnen budget gebleven, weinig tijd en energie gespendeerd. Zoals gehoopt driemaal brede glimlach op het gezicht. Ik zeg: Missie geslaagd!
gastbloggerthuisleven
Voeg een reactie toe