Je kent het vast: je haalt een verse lading was uit de machine, begint vol goede moed met het vouwen… en dan ligt daar ineens een eenzame sok. Keurig gewassen, fris van geur – maar zonder zijn partner. Je checkt de trommel nog eens, tilt wat handdoeken op, kijkt zelfs achter de wasmachine (je weet maar nooit), maar nee hoor: verdwenen. Foetsie. En zo begint het weer, het mysterie dat ons huishouden al jaren bezighoudt: waar verdwijnen toch al die sokken?

Machines eten geen sokken… toch?

Volgens mijn kinderen leeft er een sokkenmonster in onze wasmachine. Een soort klein wezentje dat zich voedt met katoenen enkelsokjes en af en toe een bonte sok als toetje neemt. En eerlijk? Ik begin het bijna te geloven. Hoe kan het anders dat je met tien paar sokken de was in gaat, en er negen en een halve uitkomen?

Soms vind ik na dagen ineens een verdwaalde sok terug onder het bed, tussen de bankkussens of verstopt in een dekbedovertrek. Maar net zo vaak blijven ze spoorloos. Alsof ze via een geheime doorgang verdwijnen naar een sokkenuniversum – vol met enkelingen die hun maatje kwijt zijn.

Wat doe je met eenlingen?

Ik heb inmiddels een speciaal mandje: de sokkenopvang. Daar wonen alle sokken die even zonder partner zijn. Wekelijks hou ik een soort speeddate-sessie met die eenlingen. Past deze bij die? Zelfde kleur? Zelfde maat? Soms een match, vaak ook niet. En ja hoor, in ons huishouden duiken er ook mysterieuze sokken op die we nooit gekocht hebben. Die zijn vast bij iemand anders via het sokkenuniversum beland en per ongeluk bij ons teruggekeerd.

Slimme sokkenoplossingen (of niet?)

We hebben van alles geprobeerd: sokken met clipjes aan elkaar, sokken wassen in waszakjes, alleen nog maar zwarte sokken kopen zodat alles met alles gecombineerd kan worden… Maar uiteindelijk wint het sokkenmonster altijd. Toch geeft het ook een beetje charme aan de wasroutine – een soort speurtocht met een vleugje chaos.

En toegegeven: mijn kinderen vinden het prachtig. Als ik vraag waar hun andere sok is, halen ze hun schouders op: “Die is op reis, mama.” En dan kijken ze er bloedserieus bij. Misschien moeten we het ook maar gewoon accepteren. In een huishouden waar dagelijks de wasmachine draait, mogen er best een paar sokken mysterieus verdwijnen.

Lees ook:

En jij? Hoe ga jij om met verdwaalde sokken – en geloof jij in het sokkenmonster?

#nospon